www.facebook.com

Kehniya Zimanê Kurdî

KOMAN (TOPLUM) A TIRKÎTIYÊ   

Dixwazim dikara rastiyek pir nayê bilêv kirin û bûyî heriya bingehîn ya çêbûna Komana Tirk bikim. Biramana min, heke ev rastî ya dilxwede birayê me yên cîran baş newe têgihiştin û em Kurd, vê rastiya tirkan di guhê xwe de nekin guhar emê tu carî nikaribin xwe ji bêbextiyên wan rizgar bikin. Ji ber kû binyata Komana tirk li ser vê hatiye ava kirin û ev rastî ji bû wan di qewlê nebe nabe de ye.

Pêdivî bê nîne em zêde dakevin kûrahîya dîroka Kurd û tirkan û wan beramber bikin. Yên kêmekî çav li Parêznameyên Serok Apo gerandîn vê dizanin. Em çiqas hewlek bê eman jî bidin emê nikaribin wekî di Parêznameyan de birêkûpêk, zelal û hunandî rayêxin berçavan. Lê, boyer, qewmîn û serbûriyên vê dîroka têr êş û dirêj rastiyek rastiya wê bê guftûgo derxistiye holê. Ew jî eve; binyata Komana tirk, li ser dizî, talan, qir kirin û bêbextiyê hatiye ava kirin. Komanek bê kêr û xwereye. Kêrî afirandin û hilbrînê nayê. Wan, bi hêza xwe, bixwêhdana eniya xwe, bikeda destê xwe tu carî tiştek ne afirrandine. Her tim di konên peritî de, li ser pişta hespan, li nêçîrekî gerane. Li dizî yekî, li talan kirina keda hin din gerane. Evê rastiyê, dikesîtî bûyîna wan de jî û di komanbûyîn wan de jî hestîbûyînek pêkaniye. Ji vê sedemê ye kû komanek pir qumplekse. Jixwe ne bawere, refleksên wan yê xwe parastinê pir xwirtin. Ji ber kû ne ew parîyê di devê wan de keda waye, ne ew warê li ser danîn welatê waye û ne jî ew navê li xwe kirîn. Genên tirkîtî yê, dizî, qir kirin, talan û bê bextiye. Ne ji xwede gelê herêmê wekû “Kerdiz” binav kirine.

Jêdera harîtî ya wan, rika dirêj kirina vî şerî qumpleks û bixwe ne bawer bûyîna wa ye. Ev jî ne pirsgirêka kesî-partî an jî komkî ye, ev pirsgirêkek komanî ye. Ji genên bûyîna tirkîtiyê têne. Tirsa wan, winda kirina keda Kurda ye. Ji ber kû refleksên şekil dayîn hêst û hişa wan eve. Naxwazin embara zexîra xwe, jêdera jiyana xwe winda bikin û dubare li konên xweyê peritî û li hespên û kerên xwe bizivirin. Ji ber kû ew baş dizanin; ne di ava kirina vî welatî de, ne di xwedî bûyîna vê dewlemendiyê de û ne jî di qezinc kirina vî navî de bi qasî misqala zir keda wan nîne.

Qet ji bîra min naçe; 22 Adar 1992’ê yê, Gelê Nisêbînê xwest meşek demokratîk bike. Bi qasî hezarûpênçsed, du hezar kes li ser Pira Şehîdan kombûn. Panzêra li pêş koma mirovên li ser pirê gulebaran kir û ya li paş jî da ser keleşên li erdê. Êvara heman rojê wezîrê karê hundir yê demê Îsmet Sezgin derket pêşya kamaran û wisa got: “ Li Nisêbînê komek terorîs bi çekên lole dirêj û bi rokêtavêjan êrîşê leşkerên me kirine û di encama pevçûnê de şazdeh terorîst bi çekên xwe ve mirî ketine dest û bîstûpênç terorîst jî bîrandar hatine girtin.”

Niha dixwazim bipirsim; di navbera Tayîp Erdoxan û Îsmet Sezgîn de çi ferq heye? An jî di navbera hukmeta Îsmet Sezgîn Wezîrê wê yê karê hundir û Erdoxan Serok wezîrê wê de çi cudatî heye? Qet!....Îsmat Sezgîn jî zarokên li ser Pira Şehîdan di bin panzerande perçe perçe bûyîn wekû terorîs îlan dikirin û Tayîp Erdoxan jî zarokên bi şovek mezin destê wan li pêşya kamara tên şkandin û zarokên di hêmbêza dayîka xwe de bi rokêtên balefirên wan dibin xwelî terorîst îlan dike. Ev pirsgirêkek ne Erdoxanî ye, ne Îsmetî ye. Ne jêdera xwe ji dînîtîya Kemal’ê Dîn yê qirkerê Gelî yê Zîlan û ne jî ji hişê Abdullah Alpdoxan’ê katilê Dêrsim’ê digre. Ev, jêdera xwe ji qumpleksa tirkît ya tirkên spî digre.

Divê em Kurd çi bikin?

Divê biteybet ciwan û jinên kurdan, xwe ji nirxên wekû netewî têne binav kirin, yên ev tirkîtîya diz, talanker û bê bext li ser bilind bûyî bi awayek rast rizgar bikin. Nabe, nirxên dagirkerekî bibin nirxên gelê dagir kirî yên hevpar. Ziman, çand, spor, huner û w.d jî di nav de divê em xwe ji van nirxên bê merîs rizgar bikin.

Ne ji xwede Serok Apo li ber her peyva ‘Exlaq’ wekî paşnavê wê ‘polîtîka’ jî daniye. Gelê Kurd, afirandinek ya Serdema Neoloyîke. Di eksena hêstên dayîk, hêstên jinê de şekil girtiye. Ka, çawa dizî, talan, çavberdana kedê yêk din şekil daye tirkîtî yê, wisa jî dilfirehî, merdîtî û parvevantî yê şekil daye kurdîtî yê. Ev du tezên dijî hevin. Heke sertezek jêre were peyda kirin herhalde ya bibe îcada herî mezin ya sosyolojîyê.

Ew jî Parêznameyên Serok Apo ne!